De eindmusical van groep acht is een van de belangrijkste momenten voor kinderen in hun schoolloopbaan. Zij sluiten daarmee immers een hele periode af. Maar niet alleen voor de kinderen, ook voor de ouders is het een afsluiting van een belangrijke fase. Je kind gaat vanuit de veilige basisschool omgeving, de grote wereld verder ontdekken en wordt steeds zelfstandiger. Het proces van ‘loslaten’ gaat dan echt voor ouders beginnen en dat is niet altijd even gemakkelijk weet ik uit ervaring. Voor gescheiden ouders brengt dit soort gelegenheden vaak nog een extra spanning met zich mee. Immers op dit soort momenten zijn beide ouders tegelijkertijd aanwezig om hun kind te zien optreden tijdens zo’n schoolavond.
In de praktijk probeer ik ouders zichzelf ervan bewust te maken, dat het voor kinderen van onschatbare waarde is als beide ouders aanwezig kunnen zijn op dit belangrijke moment. Echter, het allebei aanwezig zijn is niet voldoende. Kinderen, zowel klein als groot, voelen de spanning tussen hun ouders als zij elkaar negeren of ontwijken tijdens zo'n avond. Een loyaliteitsconflict ligt op de loer, nu kinderen loyaal blijven naar zowel hun vader als hun moeder. Kinderen willen überhaupt niet kiezen, maar kinderen komen in een spagaat terecht als hun ouders ieder aan een andere kant van de zaal gaan zitten. Welke kant van de zaal moeten ze inlopen na de voorstelling? Probeer je als ouder nu eens echt te verplaatsen in je kind. Welke ouder moet je als kind nu als eerste begroeten, zonder daarbij de ander ouder te kwetsen? Dat is toch een onmogelijke opgave voor een kind? Ondanks de meningsverschillen die er zijn, is het voor kinderen heel fijn als beide ouders dan ook naast elkaar kunnen zitten in de zaal. Bedenk je goed, als ouders hoef je het niet met elkaar eens te zijn, om de strijdbijl (even) te begraven.
Mijn missie is dan ook om ouders zich er bewust van te maken, dat je na een scheiding allebei ouders blijft van je kind(eren). Ik weet dat de strijdbijl begraven niet altijd zo gemakkelijk is, als dat het klinkt. Maar ik geloof dat het echt mogelijk is. Als beide ouders zich willen verplaatsen in de positie van hun kind, kan het zeker lukken. Dit is een leerproces voor ouders en zal niet altijd vlekkeloos gaan, maar met de juiste begeleiding van bijvoorbeeld mediation is hier heel veel te bereiken. Met elkaar communiceren onder begeleiding van een onafhankelijke derde kan heel verhelderend zijn en kan onbedoelde en ongewilde schade bij kinderen voorkomen.
Het is tot slot goed om te beseffen, dat er na de eindmusical hopelijk nog vele mooie momenten in het leven van je kind mogen volgen, waar je als ouders samen bij wilt zijn. Denk bijvoorbeeld aan een balletvoorstelling, een muziekoptreden, een sportwedstrijd, een diploma uitreiking, afstuderen, een huwelijk of de geboorte van eventuele kleinkinderen. Het is goed om je als gescheiden ouders te blijven beseffen, dat kinderen geen onderdeel van jullie strijd zouden moeten zijn. Het leven is te waardevol voor eeuwige strijd.
Heeft u nog vragen of komt u er samen niet uit? Neem vrijblijvend contact met mij op.
Susanne den Boer ( juriste en mediator)
Reactie plaatsen
Reacties